„Wspominam odległy rok 1982. Jestem wyczerpany zdrowotnie, żyć mi się odechciewa, nie mogę liczyć na żadną pomoc medycyny. A mam dopiero 28 lat, rok wcześniej ożeniłem się, urodził mi się syn. Chcę żyć, ale jak mam żyć, jak wzmocnić swoje zdrowie – brakuje mi jakiejkolwiek wiedzy na ten temat.

W tamtym odległym czasie najistotniejsza sprawą stało się pytanie, czy znajdę wiedzę potrzebną do wyleczenia się?

Teraz już wiem jak i od czego zacząć. Dzięki Bogu znaleźli się dobrzy ludzie, którzy mi coś doradzili, a nawet ja sam to i owo znalazłem. Stopniowo zaczynałem rozumieć, co mam robić i robiłem to – problemy ze zdrowiem powoli znikały, a wreszcie zupełnie znikły.
W tamtym okresie nie rozumiałem jeszcze, że leczenie jest procesem elastycznym i stale zmieniającym się. Miałem wrażenie, że odkryłem już wszystko – należało tylko działać, by sprawy poukładały się korzystnie.

Ale praktyka wykazała też coś zupełnie innego. Owszem, wyraźny efekt wyleczenia można osiągnąć bardzo szybko – w ciągu 2-6 miesięcy, ale utrzymanie go okazało się niezbyt łatwe.

Miałem już pewne doświadczenie i mogłem dokonać porównań. Z tego porównania wynikało, że oczyszczająca lewatywa i oczyszczanie wątroby są o wiele skuteczniejsze niż głodówka, asany, ćwiczenia fizyczne, rozdzielanie pokarmów, oddychanie wg różnych systemów itp. Wszystkie powyższe metody tylko wtedy zaczęły funkcjonować wystarczająco skutecznie, kiedy organizm osiągał dostateczny stopień oczyszczenia.

Jednak w owym czasie istniały pewne niedomówienia, jeśli chodziło o sposoby oczyszczania. Przede wszystkim pominięto fakt, że oprócz zanieczyszczeń organizm atakują również pasożyty – począwszy od wirusów, mikrobów, grzybów, a kończąc na różnego rodzaju obleńcach (glistach). Równolegle z oczyszczaniem organizmu należało przeprowadzać także leczenie przeciwpasożytnicze. Przekonałem się o tym dopiero pod koniec lat 90-ych.