Badanie Vegatestem, wieloletni specjalista
Hobby dra Moermana z Vlaardingen (w 1978 r. miał 85 lat) od dzieciństwa były gołębie pocztowe. Dział badań firmy „Bayer" poinformował  go, że u zdrowych gołębi pocztowych nie udało im się sztucznie wywołać raka (choć w ogóle chorują one na raka). Półkilogramowy gołąb zjada miesięcznie 1 kg ziarna, człowiek musiałby odpowiednio zjadać go 150 kg. Stąd Moerman wnioskuje, że gołąb musi  mieć większą zdolność utleniania. Podawał gołębiom karmę z różnymi niedoborami, by stwierdzić, brak jakich składników pogarsza utlenianie (co odbija się na ich kondycji fizycznej, męczliwości itp.). Wyszło mu, że konieczna jest obecność 8 składników: witaminy A, B complex albo drożdży, jodu, siarki, żelaza, kwasu cytrynowego. Tzw. karcynogeny mogą wiązać lub niszczyć te niezbędne składniki. Może też zostać zablokowany ich transport.

Dr Cornelis MOERMAN (Holandia)

na  podstawie  „Rak, jako następstwo niepełnowartościowego żywienia, jest uleczalny dietą i terapią"

(z  tłum. niem., tytuł wyd. oryg. „Kanker - als Gevolg van onvolwaardige Voeding - kann genezen door Dieet und Therapie", Uitgeverij Ankh-Hermes bv, Deventer, 1978)

Patofizjologia:  60-70%  nowotworów  jest wywołane niedoborowym żywieniem, gdy brak któregoś z w/w składników. Wtedy następuje przesunięcie  metabolizmu z oddychania tlenowego (utleniania) w kierunku fermentacji beztlenowej węglowodanów z tworzeniem się kwasu mlekowego.  Mają  w tym udział drobnoustroje symbiotyczne widoczne w powiększeniu 10.000x (przez specjalny mikroskop skonstruowany przez jednego z inżynierów belgijskich). Są to Siphonospora polymorpha (von Brehmer) i wiele innych mniejszych], normalnie obecne we krwi  (nawet  noworodków!) w bardzo małej ilości. We krwi chorych nowotworowych „aż się od nich roi". Znikają po kilku miesiącach terapii.

Łańcuch  patogenetyczny jest następujący: 1) żywienie niedoborowe, 2) osłabienie odporności – symbionty dostają się do krwi, 3) występują następujące objawy stanu przedrakowego – na śluzówkach pojawiają się objawy zwyrodnieniowe, a po nich objawy degeneracji, 4) młode komórki nie mogą rozwinąć się do pełnowartościowych, 5) uszkodzenie mitochondriów, 6) utrudnienie oddychania komórkowego, 7) przestawienie się na procesy fermentacji, 8) zasadowica, 9) symbionty z krwi  dostają się do komórek, 10) zupełna utrata odporności – brak usuwania obcych komórek, ich usamodzielnienie się i mnożenie (poniewaz nie zostają wbudowane do otaczających tkanek).

Skutki niedoboru poszczególnych składników:

– wit. C - spadek tworzenia się włókien kolagenowych w substancji międzykomórkowej (macierzy), później samej macierzy - zaburzenie transportu międzykomórkowego - zaburzenia wzrostu komórek, np. gojenia się ran, bujanie fibroblastów ziarniny bez tworzenia się prawidłowej blizny (mało kolagenu, komórki nie łączą się w tkankę), fibroblasty w stanie embrionalnym;

– wit. C + E – nie tworzą się włośniczki w tkance regeneracyjnej - krwawienia trudno wchłaniające się - przesunięcie metabolizmu z utleniania w kierunku fermentacji;

– wit. C + E + A - wit. A odpowiada za wzrost skóry i śluzówek - tkanka regeneracyjna zawiera bujające komórki embrionalne niezdolne do pełnego rozwoju;

– wit.  C  +  E + A + B – ryboflawina bierze udział w oddychaniu komórkowym, katabolizmie węglowodanów i białek, diurezie wody i soli.  Brak prowadzi do zmian skóry, śluzówek, rogówki, paznokci; metabolizm przesuwa się z utleniania w kierunku fermentacji, pH w kierunku zasadowym. Komórki nie dojrzewają, zatrzymują się na poziomie embrionalnym. Zawierają ją: drożdże, śmietana, masło, mleko pełne, chleb pełnoziarnisty, jarzyny, owoce;

 amid kwasu nikotynowego, podobnie jak ryboflawina; znajduje się w życie, jęczmieniu, mniej w pszenicy;

– kwas  pantotenowy do syntezy properdyny (przeciwbakteryjna), obok wit. A zwłaszcza kwas pantotenowy chroni  śluzówki  przed  infekcją;  przy  tym wit. C służy prawdopodobnie tylko do umożliwienia transportu obu tych witamin do miejsc  zainfekowanych;  poza  tym do tworzenia się normalnej tkanki, przede wszystkim śluzówek; występuje najwięcej w żółtku, otrębach pszenicznych, błonce srebrzystej ryżu ["Reis-Silberhäutchen"], drożdżach;

– jod i siarka – znajdują się w ziarnistościach cytoplazmy po ok. 15%, wg Moermana istotne w ana- i katabolizmie. Zaburzenie ich metabolizmu prowadzi do rozwoju komórek nie potrafiących wystarczająco oddychać tlenowo mimo wystarczającej podaży tlenu i mogących przeżyć tylko dzięki przestawieniu na procesy fermentacji;

– kwas  cytrynowy – zmniejsza: lepkość krwi, zawartość wody w tkankach, jest antagonistą enzymów fermentacji, obniża cholesterol we krwi, przeciwdziała zasadowicy, odgrywa główną rolę w cyklu kwasu cytrynowego guza nowotworowego;

żelazo - spadek hemoglobiny powoduje przesunięcie w kierunku fermentacji (zatem niedokrwistość sprzyja nowotworzeniu).

Objawy stanu przedrakowego

(tj. istnienia podłoża sprzyjającego powstaniu nowotworu):

 

I.  Ogólne

1.   Niewytłumaczalna męczliwość, osłabienie, stany wyczerpania, pogorszenie sprawności fizycznej;

2.   Zasadowica;

3.   Przyśpieszony OB, co wskazuje na rozmnożenie się symbiontów we krwi.

II. Wskazujące na specyficzne niedobory

1. Zmiany skórne: suchość, siatka drobnych rozpadlin (pęknięć skóry), nasilone powstawanie modzeli na podeszwach stóp, zrogowaciałe  krawędzie  pięt, małe rogopodobne ziarenka w porach skóry twarzy, niedrożność gruczołów łojowych, często charakterystyczne (np. melaninopodobne) przebarwienia skóry - wskazują na brak wit. A.

2. Zmiany na śluzówkach, rozpoznawalne wyraźnie przez szkło powiększające (zanik brodawek na języku); język i wewnętrzna strona  warg  wybitnie czerwone; rozpadliny w kącikach ust, pacjenci skarżą się na „suchość w gardle" i trudności z połykaniem, łuszczące  się, czerwonawe  pierścienie  wokół skrzydełek nosa; twarde, łamliwe, matowe paznokcie z silnym powierzchownym prążkowaniem [„Streifung"] – brak ryboflawiny;

3. Jeśli język jest tak czerwony jak końskie mięso – brak amidu kwasu nikotynowego;

4. Zmiany włosów: suche, matowe, sprawiające wrażenie martwych, które utraciły swój naturalny połysk, rzadkie, łamliwe, wypadające  włosy – brak kwasu pantotenowego. Jeśli do tego jeszcze dojdzie brak żelaza i wit. E, wówczas ma miejsce zaburzenie funkcji wątroby, a wskutek tego – wadliwe odtruwanie organizmu, przez co często dochodzi do utraty apetytu;

5. Lekko obrzękowe obrzmienia po wewnętrznej stronie podudzi, wrażliwe na ucisk – brak kwasu cytrynowego i ryboflawiny;

6. Apatia, zobojętnienie, obniżona witalność – często wskazują na brak wit. B;

7. Krwawienia z dziąseł przy myciu zębów, opóźnione gojenie się ran, złe bliznowacenie, zwiotczenie mięśni – brak wit. C; silne tworzenie się kamienia nazębnego – często występuje w niedoborze kwasu pantotenowego;

8. Nieuzasadnione  zmęczenie – jest się zmęczonym, zanim się rozpoczęło pracę, zobojętnienie, szczególnie częste występowanie siniaków przy lekkich stłuczeniach (następstwo słabości włośniczek) – brak wit. E i C;

9. Nieprzyjemny smak w ustach – przykry zapach z ust są oznakami złego trawienia białka, a więc braku pirydoksyny;

10. Niedokrwistość jest następstwem niedoboru żelaza, kobaltu i wit. B12, przy tym tkanka nie jest wystarczająco zaopatrywana w  tlen,  co sprzyja nowotworzeniu, ponieważ komórki rakowe nie potrzebują tlenu, lecz czerpią energię z procesów fermentacyjnych;

11.  Nerwowość  z  objawami  towarzyszącymi, jak  w  chorobie  Gravesa-Basedowa  (drżenie  palców,  potliwość  i  melancholia [„Schwermut”]) wskazują w sposób pewny na niedobór wit. A i E wskutek ponadnormalnego zapotrzebowania;

12.  Jod i siarka współdziałają w komórkach; katabolizm następuje za pośrednictwem jodu, anabolizm za pośrednictwem siarki. Gdy zaburzony jest metabolizm jodu, wówczas pewne hormony przysadkowe oraz tyroksyna nie mogą już przestawić komórek z powrotem na normalne  oddychanie. Komórki nie są w stanie pobierać tlenu, ucierpiała ich zdolność utleniania. Jeśli oddychanie wewnętrzne jest silnie zredukowane lub w ogóle ustało, wówczas stosunek oddychania do fermentacji przesuwa się coraz bardziej w  kierunku fermentacji, a w komórkach powstaje środowisko anaerobowe. Tą drogą z normalnej komórki powstaje nowotworowa. W pewnym  laboratorium  holenderskim wykazano w hodowli tkankowej, iż przy ciągłym hamowaniu dopływu tlenu komórki wyrodnieją nowotworowo; w siarce (proszku lub granulacie) zawarty jest też ważny selen;

13. Fakt,  że  chorzy na nowotwory żądają kwaśnych potraw pozwala wnioskować, że zaburzony jest cykl kwasu cytrynowego (cykl Krebsa),  tak, iż organizm jest skłonny do zasadowicy, a tym samym do powstawania nowotworów (tkanka nowotworowa jest alkaliczna, zasadowa); zasadowica sprzyja też rozwojowi symbiontów;

14.  Brak apetytu, utrata wagi, powiązane z nie dającym się wyjaśnić zmęczeniem występują najczęściej wtedy, gdy ma miejsce zaburzenie przemiany materii spowodowane niedoborem kilku z wymienionych ośmiu niezbędnych składników.        

Odwracalność  procesu  nowotworowego  Moerman  szacuje na ok. 20% wszystkich nowotworów, czyli ok. 30% wywołanych niewłaściwym odżywianiem.

Terapia: ww. składniki według objawów, oraz

DIETA:

Zabronione: mięso, ryby, drób, woda, kawa, herbata, cukier, słodzone, kartofle, słonina, mało soli;

Zalecane:  sok z buraków, marchwi, kwaśnych jabłek, gruszek (świeży z sokowirówki), codziennie 0,5 l maślanki lub ściętej maślanki [? "Buttermilchbrei"], sok cytrynowy ewent. zmieszany z jabłkowym lub sokiem z jagód;

codziennie  1-2 żółtka (bez białka), chleb pełnoziarnisty z masłem i serem, zamiast kartofli ryż z masłem i zielonymi warzywami,  przede  wszystkim  ogórkami,  dozwolone  również inne jarzyny, jak marchew, buraki, szparagi; ryż wyłącznie niełuskany (z warstwą  zarodkową i brzeżną), także ześrutowany, może być gotowany w (pełnym) mleku; dozwolone śliwki, morele, mus z kwaśnych jabłek, gruszki, brzoskwinie; zupa grochowa bez mięsa i słoniny, z cebulą, marchwią, selerem korzeniowym, innymi jarzynami.

Nie stosuje się środków przeczyszczających, w razie potrzeby 3 x łyżka deserowa oliwy z oliwek dziennie;

dużo owoców (pierwszy wyleczony pacjent o sobie: „pomarańcze i cytryny zjadał wagonami”).

Opinie innych lekarzy przytoczone na końcu książki podają, że:

– u chorych na raka zawartość soli we krwi jest 2x większa niż u zdrowych, podobnie potencjał redoks;

– u chorych na raka pH jest w granicach 7,6 - 8,5 [??!];

– u chorych na raka we  krwi  jest mniej białek wysokocząsteczkowych (krew staje się mniej "śluzowata" ["glitschig"], a bardziej wodnista ["dünn"]);

– u chorych na raka występuje niedokrwistość, anoksemia, ostry brak wit. C i kilku innych witamin.

Przebieg leczenia można kontrolować w/w parametrami krwi.

Według  dra  R  J  Huebnera cząsteczki wirusa znajdują się w każdej komórce organizmu w postaci utajonej, a nowotwór otrzymuje szansę poprzez represję [chyba derepresję?] jako następstwo osłabionej obrony.   

Nobliści:

Mac Farlane Burnet oraz G. Domagk: rak jest następstwem osłabienia obrony immunologicznej;

O. H. Warburg: fermentacja w raku ma szczególne znaczenie;

A. Szent-Györgi w "Bio-energetics" (1957): przestawienie z utleniania na fermentację może prowadzić do rozrostu nowotworowego;

L. Pauling: wit. C przez udział w syntezie interferonu gamma działa ochronnie przeciwnowotworowo.

Literatura:

1. Cornelis Moerman: The Solution of the Cancer Problem

   (oryginał: De Oplossing van het Kankervraagstuk, 2e druk, door C. Moerman, arts te Vlaardingen, 1958)

2. Else Wannee-Immerzeel: Die Moerman-Krebs-Diät. Aurum Verlag, Braunschweig