Dr Cornelis MOERMAN (Holandia)
na podstawie „Rak, jako następstwo niepełnowartościowego żywienia, jest uleczalny dietą i terapią"
(z tłum. niem., tytuł wyd. oryg. „Kanker - als Gevolg van onvolwaardige Voeding - kann genezen door Dieet und Therapie", Uitgeverij Ankh-Hermes bv, Deventer, 1978)
Patofizjologia: 60-70% nowotworów jest wywołane niedoborowym żywieniem, gdy brak któregoś z w/w składników. Wtedy następuje przesunięcie metabolizmu z oddychania tlenowego (utleniania) w kierunku fermentacji beztlenowej węglowodanów z tworzeniem się kwasu mlekowego. Mają w tym udział drobnoustroje symbiotyczne widoczne w powiększeniu 10.000x (przez specjalny mikroskop skonstruowany przez jednego z inżynierów belgijskich). Są to Siphonospora polymorpha (von Brehmer) i wiele innych mniejszych], normalnie obecne we krwi (nawet noworodków!) w bardzo małej ilości. We krwi chorych nowotworowych „aż się od nich roi". Znikają po kilku miesiącach terapii.
Łańcuch patogenetyczny jest następujący: 1) żywienie niedoborowe, 2) osłabienie odporności – symbionty dostają się do krwi, 3) występują następujące objawy stanu przedrakowego – na śluzówkach pojawiają się objawy zwyrodnieniowe, a po nich objawy degeneracji, 4) młode komórki nie mogą rozwinąć się do pełnowartościowych, 5) uszkodzenie mitochondriów, 6) utrudnienie oddychania komórkowego, 7) przestawienie się na procesy fermentacji, 8) zasadowica, 9) symbionty z krwi dostają się do komórek, 10) zupełna utrata odporności – brak usuwania obcych komórek, ich usamodzielnienie się i mnożenie (poniewaz nie zostają wbudowane do otaczających tkanek).
Skutki niedoboru poszczególnych składników:
– wit. C - spadek tworzenia się włókien kolagenowych w substancji międzykomórkowej (macierzy), później samej macierzy - zaburzenie transportu międzykomórkowego - zaburzenia wzrostu komórek, np. gojenia się ran, bujanie fibroblastów ziarniny bez tworzenia się prawidłowej blizny (mało kolagenu, komórki nie łączą się w tkankę), fibroblasty w stanie embrionalnym;
– wit. C + E – nie tworzą się włośniczki w tkance regeneracyjnej - krwawienia trudno wchłaniające się - przesunięcie metabolizmu z utleniania w kierunku fermentacji;
– wit. C + E + A - wit. A odpowiada za wzrost skóry i śluzówek - tkanka regeneracyjna zawiera bujające komórki embrionalne niezdolne do pełnego rozwoju;
– wit. C + E + A + B – ryboflawina bierze udział w oddychaniu komórkowym, katabolizmie węglowodanów i białek, diurezie wody i soli. Brak prowadzi do zmian skóry, śluzówek, rogówki, paznokci; metabolizm przesuwa się z utleniania w kierunku fermentacji, pH w kierunku zasadowym. Komórki nie dojrzewają, zatrzymują się na poziomie embrionalnym. Zawierają ją: drożdże, śmietana, masło, mleko pełne, chleb pełnoziarnisty, jarzyny, owoce;
– amid kwasu nikotynowego, podobnie jak ryboflawina; znajduje się w życie, jęczmieniu, mniej w pszenicy;
– kwas pantotenowy do syntezy properdyny (przeciwbakteryjna), obok wit. A zwłaszcza kwas pantotenowy chroni śluzówki przed infekcją; przy tym wit. C służy prawdopodobnie tylko do umożliwienia transportu obu tych witamin do miejsc zainfekowanych; poza tym do tworzenia się normalnej tkanki, przede wszystkim śluzówek; występuje najwięcej w żółtku, otrębach pszenicznych, błonce srebrzystej ryżu ["Reis-Silberhäutchen"], drożdżach;
– jod i siarka – znajdują się w ziarnistościach cytoplazmy po ok. 15%, wg Moermana istotne w ana- i katabolizmie. Zaburzenie ich metabolizmu prowadzi do rozwoju komórek nie potrafiących wystarczająco oddychać tlenowo mimo wystarczającej podaży tlenu i mogących przeżyć tylko dzięki przestawieniu na procesy fermentacji;
– kwas cytrynowy – zmniejsza: lepkość krwi, zawartość wody w tkankach, jest antagonistą enzymów fermentacji, obniża cholesterol we krwi, przeciwdziała zasadowicy, odgrywa główną rolę w cyklu kwasu cytrynowego guza nowotworowego;
żelazo - spadek hemoglobiny powoduje przesunięcie w kierunku fermentacji (zatem niedokrwistość sprzyja nowotworzeniu).
Objawy stanu przedrakowego
(tj. istnienia podłoża sprzyjającego powstaniu nowotworu):
I. Ogólne
1. Niewytłumaczalna męczliwość, osłabienie, stany wyczerpania, pogorszenie sprawności fizycznej;
2. Zasadowica;
3. Przyśpieszony OB, co wskazuje na rozmnożenie się symbiontów we krwi.
II. Wskazujące na specyficzne niedobory
1. Zmiany skórne: suchość, siatka drobnych rozpadlin (pęknięć skóry), nasilone powstawanie modzeli na podeszwach stóp, zrogowaciałe krawędzie pięt, małe rogopodobne ziarenka w porach skóry twarzy, niedrożność gruczołów łojowych, często charakterystyczne (np. melaninopodobne) przebarwienia skóry - wskazują na brak wit. A.
2. Zmiany na śluzówkach, rozpoznawalne wyraźnie przez szkło powiększające (zanik brodawek na języku); język i wewnętrzna strona warg wybitnie czerwone; rozpadliny w kącikach ust, pacjenci skarżą się na „suchość w gardle" i trudności z połykaniem, łuszczące się, czerwonawe pierścienie wokół skrzydełek nosa; twarde, łamliwe, matowe paznokcie z silnym powierzchownym prążkowaniem [„Streifung"] – brak ryboflawiny;
3. Jeśli język jest tak czerwony jak końskie mięso – brak amidu kwasu nikotynowego;
4. Zmiany włosów: suche, matowe, sprawiające wrażenie martwych, które utraciły swój naturalny połysk, rzadkie, łamliwe, wypadające włosy – brak kwasu pantotenowego. Jeśli do tego jeszcze dojdzie brak żelaza i wit. E, wówczas ma miejsce zaburzenie funkcji wątroby, a wskutek tego – wadliwe odtruwanie organizmu, przez co często dochodzi do utraty apetytu;
5. Lekko obrzękowe obrzmienia po wewnętrznej stronie podudzi, wrażliwe na ucisk – brak kwasu cytrynowego i ryboflawiny;
6. Apatia, zobojętnienie, obniżona witalność – często wskazują na brak wit. B;
7. Krwawienia z dziąseł przy myciu zębów, opóźnione gojenie się ran, złe bliznowacenie, zwiotczenie mięśni – brak wit. C; silne tworzenie się kamienia nazębnego – często występuje w niedoborze kwasu pantotenowego;
8. Nieuzasadnione zmęczenie – jest się zmęczonym, zanim się rozpoczęło pracę, zobojętnienie, szczególnie częste występowanie siniaków przy lekkich stłuczeniach (następstwo słabości włośniczek) – brak wit. E i C;
9. Nieprzyjemny smak w ustach – przykry zapach z ust są oznakami złego trawienia białka, a więc braku pirydoksyny;
10. Niedokrwistość jest następstwem niedoboru żelaza, kobaltu i wit. B12, przy tym tkanka nie jest wystarczająco zaopatrywana w tlen, co sprzyja nowotworzeniu, ponieważ komórki rakowe nie potrzebują tlenu, lecz czerpią energię z procesów fermentacyjnych;
11. Nerwowość z objawami towarzyszącymi, jak w chorobie Gravesa-Basedowa (drżenie palców, potliwość i melancholia [„Schwermut”]) wskazują w sposób pewny na niedobór wit. A i E wskutek ponadnormalnego zapotrzebowania;
12. Jod i siarka współdziałają w komórkach; katabolizm następuje za pośrednictwem jodu, anabolizm za pośrednictwem siarki. Gdy zaburzony jest metabolizm jodu, wówczas pewne hormony przysadkowe oraz tyroksyna nie mogą już przestawić komórek z powrotem na normalne oddychanie. Komórki nie są w stanie pobierać tlenu, ucierpiała ich zdolność utleniania. Jeśli oddychanie wewnętrzne jest silnie zredukowane lub w ogóle ustało, wówczas stosunek oddychania do fermentacji przesuwa się coraz bardziej w kierunku fermentacji, a w komórkach powstaje środowisko anaerobowe. Tą drogą z normalnej komórki powstaje nowotworowa. W pewnym laboratorium holenderskim wykazano w hodowli tkankowej, iż przy ciągłym hamowaniu dopływu tlenu komórki wyrodnieją nowotworowo; w siarce (proszku lub granulacie) zawarty jest też ważny selen;
13. Fakt, że chorzy na nowotwory żądają kwaśnych potraw pozwala wnioskować, że zaburzony jest cykl kwasu cytrynowego (cykl Krebsa), tak, iż organizm jest skłonny do zasadowicy, a tym samym do powstawania nowotworów (tkanka nowotworowa jest alkaliczna, zasadowa); zasadowica sprzyja też rozwojowi symbiontów;
14. Brak apetytu, utrata wagi, powiązane z nie dającym się wyjaśnić zmęczeniem występują najczęściej wtedy, gdy ma miejsce zaburzenie przemiany materii spowodowane niedoborem kilku z wymienionych ośmiu niezbędnych składników.
Odwracalność procesu nowotworowego Moerman szacuje na ok. 20% wszystkich nowotworów, czyli ok. 30% wywołanych niewłaściwym odżywianiem.
Terapia: ww. składniki według objawów, oraz
DIETA:
Zabronione: mięso, ryby, drób, woda, kawa, herbata, cukier, słodzone, kartofle, słonina, mało soli;
Zalecane: sok z buraków, marchwi, kwaśnych jabłek, gruszek (świeży z sokowirówki), codziennie 0,5 l maślanki lub ściętej maślanki [? "Buttermilchbrei"], sok cytrynowy ewent. zmieszany z jabłkowym lub sokiem z jagód;
codziennie 1-2 żółtka (bez białka), chleb pełnoziarnisty z masłem i serem, zamiast kartofli ryż z masłem i zielonymi warzywami, przede wszystkim ogórkami, dozwolone również inne jarzyny, jak marchew, buraki, szparagi; ryż wyłącznie niełuskany (z warstwą zarodkową i brzeżną), także ześrutowany, może być gotowany w (pełnym) mleku; dozwolone śliwki, morele, mus z kwaśnych jabłek, gruszki, brzoskwinie; zupa grochowa bez mięsa i słoniny, z cebulą, marchwią, selerem korzeniowym, innymi jarzynami.
Nie stosuje się środków przeczyszczających, w razie potrzeby 3 x łyżka deserowa oliwy z oliwek dziennie;
dużo owoców (pierwszy wyleczony pacjent o sobie: „pomarańcze i cytryny zjadał wagonami”).
Opinie innych lekarzy przytoczone na końcu książki podają, że:
– u chorych na raka zawartość soli we krwi jest 2x większa niż u zdrowych, podobnie potencjał redoks;
– u chorych na raka pH jest w granicach 7,6 - 8,5 [??!];
– u chorych na raka we krwi jest mniej białek wysokocząsteczkowych (krew staje się mniej "śluzowata" ["glitschig"], a bardziej wodnista ["dünn"]);
– u chorych na raka występuje niedokrwistość, anoksemia, ostry brak wit. C i kilku innych witamin.
Przebieg leczenia można kontrolować w/w parametrami krwi.
Według dra R J Huebnera cząsteczki wirusa znajdują się w każdej komórce organizmu w postaci utajonej, a nowotwór otrzymuje szansę poprzez represję [chyba derepresję?] jako następstwo osłabionej obrony.
Nobliści:
Mac Farlane Burnet oraz G. Domagk: rak jest następstwem osłabienia obrony immunologicznej;
O. H. Warburg: fermentacja w raku ma szczególne znaczenie;
A. Szent-Györgi w "Bio-energetics" (1957): przestawienie z utleniania na fermentację może prowadzić do rozrostu nowotworowego;
L. Pauling: wit. C przez udział w syntezie interferonu gamma działa ochronnie przeciwnowotworowo.
Literatura:
1. Cornelis Moerman: The Solution of the Cancer Problem
(oryginał: De Oplossing van het Kankervraagstuk, 2e druk, door C. Moerman, arts te Vlaardingen, 1958)
2. Else Wannee-Immerzeel: Die Moerman-Krebs-Diät. Aurum Verlag, Braunschweig