Badanie Vegatestem, wieloletni specjalista
Włosień spiralny, trychina (włosień kręty) – (Trichinella spiralis)
Choroba: Włośnica – (Trichinellosis, Trichinosis)

Dane ogólne

Jest rozdzielnopłciowym parazytem człowieka, świń, dzików, kotów, lisów, szczurów i myszy. Rozmnażanie form dojrzałych i wydawanie otorbiających się larw odbywa się w jednym żywicielu (pasożyt jednodomowy). Zakażenie następuje wskutek spożycia mięsa surowego zawierającego cysty z larwami. Formy dojrzałe pasożytują w jelicie cienkim, a formy larwalne w mięśniach.

Morfologia i anatomia

Samice dorastają do 4 mm, a samce do 1,5 mm długości. Ciało obłe, w tylnym odcinku nieco szersze niż w przednim. Otwór gębowy zlokalizowany jest w przedniej części i prowadzi do jamy gębowej wyposażonej w sztylecik, a dalej do gardzieli, jelita środkowego i jelita tylnego, kończącego się odbytem. W gardzieli znajdują się gruczoły ślinowe.

Układ rozrodczy żeński zbudowany jest z jajnika, jajowodu, macicy i pochwy. Pochwa otwiera się otworem płciowym. Układ rozrodczy męski obejmuje jądro i nasieniowód uchodzący do jelita tylnego. Organem kopulacyjnym są wyrostki z brodawkami płciowymi.

Cykl rozwojowy

Zakażenie następuje wskutek spożycia mięsa zawierającego wapienne cysty parazyta. W przewodzie pokarmowym żywiciela larwy pod wpływem soków trawiennych ulegają oswobodzeniu. W jelicie cienkim larwy dojrzewają płciowo kosztem żywiciela. Po kopulacji i zapłodnieniu samice rodzą (po 3-4 dniach od zakażenia) żywe larwy (jajożyworodność) w ilości około 1500 ( w ciągu 1-3 tygodni). Larwy aktywnie przebijają się do naczyń krwionośnych i limfatycznych i z prądem krwi lub chłonki przenoszone są do mięśni oraz węzłów chłonnych i tkanki łącznej. Tkanką docelową jest tkanka mięśniowa poprzecznie prążkowana, w której osiadają, otaczają się błoną i zwijają w spiralkę (po 30-40 dniach od zakażenia). Błona cysty ulega z czasem zwapnieniu. Dalszy rozwój larw możliwy jest w przewodzie pokarmowym kolejnego żywiciela. U człowieka rozwój danej generacji praktycznie zostaje zahamowany – zatrzymany w stadium cysty mięśniowej. U innych żywicieli natomiast stadia larwalne w cystach mięśniowych oczekują na zjedzenie przez drapieżnika lub padlinożercę. Cysty mają długość około 0,4-0,6 mm, szerokość 0,3 mm. Ścianki cysty na biegunach są najgrubsze.

Larwy otorbiają się (tworzą cysty) głównie w mięśniach międzyżebrowych, w mięśniach języka, gardła i w przeponie. Larwy mięśniowe żyją nawet 40- 60 lat. Zwapnienie otoczek cyst występuje po około 8-10 miesiącach.

Objawy

opuchnięcie powiek, wysypka (pokrzywka) na skórze, obrzęk twarzy, wzrost stężenia gamma-globulin, bóle brzucha, nudności, brak łaknienia, biegunka (niekiedy z domieszką krwi), zaparcia, wzdęcia. Objawy występują po 1-2 dniach od zakażenia. Ponadto dreszcze, gorączka (nawet przez kilka tygodni). Po 7-8 dniach pojawiają się bóle i porażenia mięśni oraz obrzęk twarzy. Następuje wzrost liczby krwinek kwasochłonnych. W moczy często obecne jest białko (białkomocz). Pod paznokciami widnieją tzw. “drzazgi włośnicze” (liniowe krwawe wybroczyny). Podwyższona aktywność kinazy fosfokreatynowej. Chorobie często towarzyszy zapalenie płuc lub opłucnej.

Diagnostyka

Rozpoznanie choroby opiera się na podstawie występujących objawów

i wywiadu z pacjentem (ostatnio spożywany pokarm). Testy biochemiczne z reguły zawodzą. Badania wycinków mięśni są uciążliwe dla chorego, jednakże mogą potwierdzić obecność cyst larwalnych.

Leczenie

Mebendazol lub albendazol w dawce 400 mg/24 h (4 razy w ciągu doby po 100 mg) przez 5 dni. Ważne jest oczyszczanie jelit za pomocą środka przeczyszczającego. Ponadto podaje się leki przeciwhistaminowe, przeciwbólowe, przeciwzapalne i uspokajające.

W stadium mięśniowym włośnica jest leczona jedynie objawowo.

Epidemiologia i profilaktyka

Choroba rozpowszechniona wśród niedźwiedzi, gryzoni, dzików, świń, wilków, borsuków, lisów i kotów. Niebezpieczne jest karmienie zwierząt gospodarskich odpadkami rzeźnymi, zwłaszcza po uboju dzikich zwierząt (np. lisów). Świnie, kotowate i psowate zakażają się najczęściej po zjedzeniu padliny lub gryzoni. Człowiek zaraża się po spożyciu potraw mięsnych surowych (tatar, metka) lub półsurowych wędlin. Cysty zabija dopiero około 2 godzinne gotowanie mięsa oraz dokładne smażenie. Zwapniałe cysty odporne są na sól, wędzenie i marynowanie. Koniecznością jest więc profilaktyczne badanie mięsa przed sprzedażą. Niebezpieczne jest spożywanie dziczyzny, zwłaszcza z grilla, które na ogół jest niedopieczone i zakażone włośniem. W Polsce około 1 mln ludzi jest zakażona włośniem.

Oczyszczanie organizmu enzymami Bołotowa

 

oczyszczanie organizmu i leczenie raka według Huldy Clark

 

Katalog częstotliwości pasożytów wg Rife Clark i innych

 

Leczenie raka według Lebiediewa