Opisujemy przypadek udanego wyleczenia glistnicy (askarydozy) pęcherzyka żółciowego przy użyciu konwencjonalnej terapii. Do szpitala przywieziono czterdziestoczteroletniego Koreańczyka z powodu mdłości i bólu w prawym podżebrzu, które nie korespondował z wynikami wywiadu lekarskiego i pogarszył się dzień wcześniej
Ultrasonografia jamy brzusznej pokazała długi, podłużny, odbijający ultradźwięki, poruszający się obiekt w powiększonym świetle woreczka żółciowego, lecz nie wykryto nienormalnego rozszerzenia się przewodów żółciowych. Tomografia komputerowa pokazała w badanym obszarze woreczka żółciowego podłużny obszar o gęstości odpowiadającej miękkiej tkance.
U pacjenta wykryto eozynofilię [zwiększenie w rozmazie krwi liczby eozynofilów (czyli granulocytów kwasochłonnych – rodzaju krwinek białych) powyżej 4%; może do niej dochodzić (między innymi) w wyniku chorób pasożytniczych], wynikły nieprawidłowości w pracy wątroby, lecz bez gorączki ani hepatomegalii [powiększenia wątroby]. Opierając się na zebranych danych i zakładając askarydozę pęcherzyka żółciowego zarządziliśmy leczenie przeciwpasożytnicze (albendazol 400 mg/dzień przez 1 dzień).
Siedem dni później w stolcu chorego znaleziono dorosłą samicę glisty ludzkiej. Symptomy w całości zniknęły i na ultrasonografii woreczka żółciowego nie było już widać żadnych poruszących się obiektów. Zalecamy, by tę pionierską terapię glistnicy pęcherzyka żółciowego włączono do konwencjonalnego leczenia, dopóki istnieje związana z nią dolegliwość lub komplikacje się wzmagają.
Źródło: Oddział Medycyny Wewnętrznej, Sun General Hospital, 10-7 Mok-dong, Jung-gu, Daejeon 301-070, Korea
Mimo iż do pozbycia się pasożyta użyto leku chemicznego zamieszczamy tę relację, ponieważ pokazuje, jak różne mogą być miejsca przebywania dorosłego osobnika glisty ludzkiej w organizmie człowieka. W medycynie odnotowano nawet przypadki jej przebywania w zatokach czołowych człowieka.
Osoby zajmujące się na codzień naturalnymi metodami dehelmintyzacji (Hulda Clark, Nadieżda Siemionowa i inne) zalecają, by oprócz samego zabicia pasożytów (co uzyskują przy zastosowaniu naturalnych produktów odrobaczających, a w przypadku Huldy Clark również zapingu) unormować żywienie i odbudować naturalną florę bakteryjną jelit, zastosować żywienia rozdzielnego, pokarm z dużą ilością błonnika (kasze itp.) w celu oczyszczenia układu trawiennego i by odbudować prawidłową perystaltykę, spożywać – głównie w czasie kuracji – dużą ilość produktów pektynowych (celem adsorbsji obcego białka pochodzącego z martwych ciał pasożytow) itp.
Wymienione panie wliczają w pasożyty oczywiście również patogenne bakterie i grzyby, stąd w ich kuracjach naturalne preparaty odgrzybiające.
