Glutaminian sodu jest wzmacniaczem smaku dodawanym praktycznie do każdego gotowego wyrobu, jak również do przypraw stosowanych w kuchni (Vegeta, Kucharek itp.). Kwas glutaminowy jako taki występuje w naszym organizmie, ponieważ jest neuroprzekaźnikiem w mózgu. Jednak nadmiar glutaminianu sodu może mieć opłakane skutki.

Podczas eksperymentu, który przeprowadził neurolog John Olney okazało się, że glutaminian sodu prowadzi wręcz do perforacji mózgu myszy laboratoryjnych. U człowieka glutaminian sodu powoduje chorobę Alzheimera, chorobę Parkinsona i stwardnienie rozsiane. Dodatkowo sprzyja zatruciom pokarmowym, ponieważ bakterie jelitowe (na przykład listeria) przyłączają się do glutaminianu sodu, przez co są niewrażliwe na kwas żołądkowy.
Aby zrozumieć istotę działania tego wzmacniacza smaku musimy przypomnieć sobie czym jest bariera krew-mózg. Jest to bariera oddzielająca naczynia krwionośne od tkanki nerwowej. Zabezpiecza ona układ nerwowy przed wniknięciem substancji zawartych we krwi do płynu mózgowo-rdzeniowego. Ochrona ta odbywa się na poziomie mechanicznym i biochemicznym. Ochrona mechaniczna wynika z budowy śródbłonka kapilar. Komórki te łączą się ze sobą poprzez pozbawione szczelin strefy zamykające. Przez strefy te przenikają wyłącznie małe cząsteczki (tlen, cukier). Dodatkowo ścianki kapilar pokryte są wypustkami komórek glejowych przepuszczających tylko substancje odżywcze i wytwarzających enzymy składające się na neuroprzekaźniki.
Bariera krew-mózg posiada newralgiczny punkt, jakim jest podwzgórze. Podwzgórze kieruje gospodarką wodną organizmu, uczuciem pragnienia, odpowiada za utrzymanie ciepłoty ciała oraz uczucie łaknienia i sytości. Tymczasem glutaminian sodu będąc neuroprzekaźnikiem wnika do podwzgórza wyłączając ośrodek uczucia sytości. Spożywając potrawy zawierające glutaminian sodu możemy odczuwać głód niezależnie od ilości spożytego pokarmu.