Zobacz również: Film o leczeniu raka metodą Gersona (polskie napisy)

oraz  Zapowiedź warsztatów i książki - Max Gerson (z fragmentem książki)

HISTORIA

TEORIA

Physiological Chemistry and Physics 10 (1978), str. 449-464

LECZENIE ZAAWANSOWANYCH PRZYPADKÓW

RAKA TERAPIĄ DIETETYCZNĄ: PODSUMOWANIE

30 LAT DOŚWIADCZEŃ KLINICZNYCH*

The Gerson Institute
1572 Second Avenue, San Diego, CA 92101, USA
http://gerson.org Zob. też  http://gerson-research.org

DR MED. MAX GERSON

Szanowni Państwo!

Przyjechałem tu na wakacje, nie z wykładem. Nie przywiozłem żadnych materiałów. Zrobiłem więc trochę notatek z pamięci, ponieważ poproszono mnie, by najpierw opowiedzieć Państwu, jak to się stało, że zająłem się leczeniem raka. Jest to zabawna historia.

Gdy byłem lekarzem chorób wewnętrznych w Bielefeld w Niemczech w 1928 r., pewnego dnia wezwano mnie do chorej pacjentki. Spytałem, co jej dolega, ale przez telefon nie chciała mi powiedzieć. Więc pojechałem tam, trochę poza miasto. Spytałem ją "Co Pani dolega?" Opowiedziała, że była operowana w pobliskiej dużej klinice i stwierdzono raka w przewodzie żółciowym. Zobaczyłem bliznę pooperacyjną. Była w wysokiej gorączce, miała żółtaczkę.

Proszę, oto blok listowy i zapisze pan leczenie. Na tamtym stole leży książka, a z tej książki, pan będzie taki dobry i przeczyta mi na głos rozdział pod tytułem „Leczenie raka”.

Była to gruba książka, około 1200 stron, o medycynie ludowej, a w środku był ten rozdział. Zacząłem czytać. Książka była zredagowana przez trzech nauczycieli i jednego lekarza. Nikt z nich nie praktykował medycyny. Tak więc opracowali tę książkę. Przeczytałem ten rozdział. Było w nim coś o Hipokratesie, który dawał takim pacjentom specjalną zupę. Muszę Państwu powiedzieć, tę zupę stosujemy obecnie! Zupę z tej książki, z praktyki Hipokratesa - 550 lat przed Chrystusem! Był on największym lekarzem tamtych czasów, sądzę nawet, że największym lekarzem wszystkich czasów. Miał on ideę, że pacjent musi zostać odtruty za pomocą tej zupy i lewatyw i tak dalej.

Czytałem i czytałem, lecz wreszcie powiedziałem tej pani "Proszę Pani, z powodu mojej terapii przeciwgruźliczej lekarze są nastawieni przeciwko mnie. Dlatego nie chciałbym Pani leczyć". Ponownie zaczęła nalegać "Dam Panu oświadczenie na piśmie, że Pan nie jest odpowiedzialny za wynik tego leczenia i że to ja nalegałam, by je przeprowadzić". Tak więc z tym pisemnym oświadczeniem, pomyślałem, w porządku, spróbujmy.

"Proszę Pani, z powodu mojej terapii przeciwgruźliczej lekarze są nastawieni przeciwko mnie. Dlatego nie chciałbym Pani leczyć"

Zapisałem leczenie. Było prawie takie samo, jakie stosowałem u pacjentów z gruźlicą [1-7], które opracowałem i stosowałem w klinice uniwersyteckiej w Monachium z prof. Sauerbruchem. Po okresie pracy w klinice terapia nabrała kształtu definitywnego, a jej skuteczność została potwierdzona [8,9].

Pomyślałem, iż może będzie skuteczna także w przypadku raka. W książkach naukowych zawsze pisało, że zarówno rak, jak i gruźlica są chorobami zwyrodnieniowymi, gdzie organizm musi zostać odtruty. Ale to ostatnie stwierdzenie znajdowało się wyłącznie u Hipokratesa.

Spróbowałem - i pacjentka została wyleczona! Sześć miesięcy później była na nogach i w najlepszym stanie. Następnie przysłała mi dwa dalsze przypadki. Ktoś z jej rodziny miał raka żołądka, gdzie podczas operacji stwierdzono przerzuty do węzłów chłonnych okołożołądkowych - też wyleczony!

Trzecim przypadkiem był również rak żołądka. Został tak samo wyleczony. Spróbowano leczenia w trzech przypadkach i wszystkie trzy zostały wyleczone!

Muszę Państwu powiedzieć, że do dnia dzisiejszego nie wiem, jak to się stało, jak mi się to przytrafiło, jakim sposobem zostało to osiągnięte. W owym czasie zawsze mówiłem, że nie wiem, dlaczego zostały one wyleczone. Nie wiedziałem wystarczająco na temat raka i wejść w to, zająć się tym, było takim trudnym problemem. Ale gdy raz weszło mi to do głowy i w ręce i do serca, nie mogłem już oderwać się od tego problemu.

W jakiś czas później trafiłem do Wiednia. Opuściłem Niemcy z powodu zmian politycznych w czasach Hitlera. W Wiedniu spróbowałem tej terapii w sześciu przypadkach i we wszystkich sześciu przypadkach żadnych wyników - same niepowodzenia! To był szok. Sanatorium, gdzie leczyłem mych pacjentów, nie było zbyt dobrze zorganizowane w zakresie terapii dietą. Leczono inne choroby innymi metodami i nie przywiązywano dużo uwagi do diety. Temu więc przypisywałem niepowodzenia.

Potem przyjechałem do Paryża. W Paryżu leczyłem siedem przypadków i miałem trzy pozytywne wyniki. Jednym z tych przypadków był starszy 70-letni mężczyzna. Miał on raka jelita ślepego, gdzie zaczyna się okrężnica. Innym przypadkiem była pani z Armenii. Był to bardzo ciekawy przypadek. Musiałem działać wbrew całej rodzinie. W tej rodzinie było wielu lekarzy, i miałem mnóstwo kłopotów. Tym niemniej w tym przypadku powiodło mi się. Miała ona odrastającego raka sutka. Za każdym razem rodzina nalegała, że pacjentka "tak bardzo podupadła". Ważyła tylko 78 funtów [ok. 35,4 kg]. Została z niej skóra i kości i chcieli, bym podawał jej żółtka. Dałem jej trochę żółtka - rak odrósł. Potem nalegali, bym podawał jej mięso - surowe siekane mięso. Dałem jej to i rak odrósł. Za trzecim razem chcieli, bym jej dawał trochę oleju. Dałem jej tego oleju i rak odrósł po raz trzeci. Tym niemniej trzy razy byłem w stanie eliminować i leczyć tego raka. A wciąż nie miałem pojęcia, czym jest rak. Gdyby ktoś mnie zapytał na temat teorii, po prostu co ja właściwie robię, musiałbym odpowiedzieć "Doprawdy sam nie wiem".

W jakiś czas potem przyjechałem do USA. Problem raka i wyleczenie pierwszych trzech przypadków bez przerwy siedziały mi w głowie. Wciąż myślałem "To musi być możliwe, byłoby zbrodnią tego nie robić". Lecz nie było to takie proste. Gdy tu przyjechałem, nie miałem kliniki. Nie miałem nawet prawa wykonywania zawodu lekarza. Gdy zdałem egzaminy i mogłem przyjmować pacjentów, musiałem leczyć ich w domach i była to praca trudna.

Pacjenci nie chcieli stosować się do diety, przeprowadzać jej w domu. Przyzwyczajeni byli oszczędzać na czasie przygotowania posiłków i nie wysilać się nad robieniem wszystkich soków koniecznych do terapii, tak jak została opracowana.

Leczenie gruźlicy polegało na diecie bezsolnej, głównie owocowo - warzywnej, jarzyny gotowane bez dodatku wody, parowane we własnych sokach, w ciężkim garnku, nie z aluminium. Pokrywa musi być ciężka i dobrze dopasowana tak, by para nie uciekała. Dalej, większość potraw musi być zjadanych na surowo, drobno utartych. Chorzy mają pić sok pomarańczowy, sok grejpfrutowy oraz sok jabłkowy i marchwiowy. Soki te muszą być sporządzone w specjalnym urządzeniu - rozcieracz [grinder] i osobna prasa - ponieważ stwierdziłem, że w sokowirówkach [centrifugal juicers] lub maszynkach do soków [liquefiers] nie mogłem otrzymać soku takiego rodzaju, który by leczył pacjentów.

Najpierw myślałem, że maszynki do soków [liquefiers] byłyby idealne. Surowiec zachowywał się w całości. nic nie było tracone. Ale to nie działało. Potem dowiedziałem się dzięki pewnemu fizykowi, że w maszynce do soków [liquefier], w środku, jest dodatni ładunek elektryczny, a w cieczy jest ładunek ujemny. Ten ładunek elektryczny niszczy enzymy oksydacyjne. To samo zachodzi też w przypadku sokowirówki [centrifugal juicer] i innych aparatów. Dlatego sok musi być przygotowany w rozcieraczu [grinder, syn. młynek, rozdrabniacz] i osobnej prasie - o ile możności wykonanych ze stali nierdzewnej.

w maszynce do soków [liquefier], w środku, jest dodatni ładunek elektryczny, a w cieczy jest ładunek ujemny. Ten ładunek elektryczny niszczy enzymy oksydacyjne

Pacjenci muszą wypijać mnóstwo tych soków. Muszą zjadać zupę Hipokratesa. Nie mogę wchodzić we wszystkie szczegóły. Nie wystarczyłoby jednego wieczoru. Ale bardzo ważne dla odtrucia są lewatywy. Czułem, że odtrucie w postaci sugerowanej przez Hipokratesa, w tej książce, było najważniejszym elementem.

Wreszcie miałem klinikę. Pacjenci zobaczyli, że także bardziej zaawansowane przypadki, a nawet niektóre terminalne, bardzo zaawansowane przypadki, mogły zostać uratowane. Trafiało do mnie coraz więcej i więcej przypadków terminalnych, zostałem wmuszony w tę sytuację. Z drugiej strony, miałem nóż Amerykańskiego Towarzystwa Medycznego na gardle i na plecach. Miałem tylko terminalne przypadki. Gdybym ich nie uratował, moja klinika stałaby się umieralnią. Niektóre przypadki były przynoszone na noszach. Nie mogli chodzić. Nie mogli już jeść. Było bardzo, bardzo trudno. Tak więc naprawdę musiałem opracować terapię, która pomagałaby w tych dalece zaawansowanych przypadkach [10, 11]. Powtarzam, zostałem do tego zmuszony.

czytając całą literaturę, zobaczyłem, że wszyscy naukowcy leczą objawy. ....Niemożliwe, żeby były objawy w mózgu, inne w płucach, w kościach, w jamie brzusznej i w wątrobie.

O potrzebie tego, na czym należy położyć główny nacisk: czytając całą literaturę, zobaczyłem, że wszyscy naukowcy leczą objawy. Pomyślałem, że są one tylko objawami. Za nimi musi być coś zasadniczego. Niemożliwe, żeby były objawy w mózgu, inne w płucach, w kościach, w jamie brzusznej i w wątrobie. Musi być coś podstawowego, inaczej jest niemożliwe.

Już dzięki mojej pracy nad leczeniem gruźlicy nauczyłem się, że w gruźlicy i w innych chorobach zwyrodnieniowych nie wolno leczyć objawów. Organizm - cały organizm - musi być leczony. Łatwo powiedzieć, ale jak to zrobić? Stopniowo doszedłem do wniosku, że najważniejszą częścią naszego organizmu jest przewód pokarmowy. By wszystko, co zjadamy, było właściwie trawione, i by inne narządy przewodu pokarmowego działały prawidłowo i pomagały w trawieniu do produktów końcowych - a jednocześnie usuwały wszystkie produkty odpadowe - wszystkie toksyny i trucizny które muszą być usuwane, tak, by nic nie gromadziło się w naszym ustroju, to właśnie - pomyślałem sobie - jest rzeczą najważniejszą w leczeniu gruźlicy. Tak samo musi być we wszystkich innych chorobach zwyrodnieniowych. I do dnia dzisiejszego jestem wciąż przekonany, że rak nie wymaga "swoistego" leczenia.

Rak jest tak zwaną chorobą zwyrodnieniową, a wszystkie choroby zwyrodnieniowe muszą być leczone tak, by najpierw cały organizm został odtruty. Wracając do mej pracy nad leczeniem gruźlicy, zobaczyłem, że ważną rolę odgrywa wątroba. Usuwa ona toksyny z organizmu, tak je przekształca, by mogły wejść do przewodów żółciowych, i w ten sposób zostać usunięte z żółcią - to nie jest łatwe zadanie. Ponadto wątroba pomaga w wytwarzaniu soku żołądkowego za pomocą układu nerwów trzewnych. Wątroba pomaga w wytwarzaniu przez trzustkę trypsyny, pepsyny, lipazy, enzymów trawiennych - wszystko to jest regulowane za pomocą układu nerwów trzewnych. Wątroba ma o wiele, wiele więcej bardzo ważnych funkcji. Jedną z nich jest reaktywacja enzymów oksydacyjnych, co odkrył Rudolf Schoenheimer. Jego praca szła po tej linii.

Zaprowadziłoby nas za daleko, gdybym wchodził teraz w szczegóły. Bardzo ważne jest zapamiętać, że enzymy utleniające u chorych na raka mają bardzo niską aktywność.

Teraz spróbujmy nakreślić teorię. Przez te lata uświadomiłem sobie, że w raku są dwa komponenty o szczególnej ważności. Jedną jest cały organizm, komponenta ogólna. Drugą jest komponenta miejscowa, objaw. Leczenie musi dotyczyć komponenty ogólnej. Gdy będziemy w stanie doprowadzić ją do równowagi, komponenta miejscowa zniknie.

Co jest tą komponentą ogólną i dlaczego leczenie ma doprowadzić ją do równowagi? Chciałbym poświęcić dzisiejszy wieczór głównie tej kwestii.

Po zaledwie paru dniach ból był bardzo mały, prawie żaden. Mogę dać przykład. Nie tak dawno trafiła do mnie pewna pani. Miała raka szyjki macicy i dwie duże masy guza wokół macicy. Szyjka była wielką martwiczą niszą wrzodową, z której sączyła się krew i ropa, tak iż biedna chora nie mogła w ogóle siedzieć. Stan był nieoperacyjny. Była naświetlana promieniami rentgenowskimi i wszystko, co jadła, wymiotowała z powrotem. Nie mogła się położyć. Nie mogła siedzieć. Chodziła w kółko w dzień i w nocy. Gdy przyjechała do mojej kliniki, dyrektor powiedział mi "Panie doktorze, nie możemy jej tu trzymać. Te jęki i chodzenie w dzień i w nocy uniemożliwiają sen innym pacjentom." Po czterech dniach była w stanie zasnąć bez jakichkolwiek środków uspokajających, co jednak nie dawało wiele. Efekt przeciwbólowy trwał przez około pół godziny. Po 8 - 10 dniach poprosiła mnie tylko o jedną rzecz: aby pozwolić jej opuścić nocną lewatywę o godz. 3.00 czy 4.00 nad ranem. Pacjenci, u których wchłaniają się duże masy guza są budzeni każdej nocy przez budzik, gdyż w przeciwnym razie zatruliby się wchłaniając te masy. Gdybym zrobił im tylko jedną albo dwie albo trzy lewatywy, umarliby z zatrucia. Jako lekarz nie mam prawa powodować, by organizm absorbował wszystką masę nowotworu, a następnie był niedostatecznie odtruwany. Dwoma lub trzema wlewami pacjenci nie są wystarczająco odtruwani. Wchodzą w coma hepaticum (śpiączkę wątrobową). Sekcje zwłok wykazały, że wątroba jest zatruta. Nauczyłem się z tych nieszczęść, że odtruwania nigdy nie bywa za dużo. Więc powiedziałem tej pani, że przez jedną noc będzie mogła spać przez siedem godzin - ale tylko przez jedną noc. Nie zaryzykowałbym więcej! Gdy nie dawałem tym pacjentom nocnych lewatyw, rankiem byli śpiący, prawie półprzytomni. Pielęgniarki to potwierdzały i mówiły mi, że potrzeba kilku lewatyw, zanim się z powrotem uwolnią z tego toksycznego stanu. Nigdy nie dość jest podkreślać znaczenia odtruwania.

Nawet z tymi wszystkimi wlewami nie wystarczało! Musiałem więc podawać im także olej rycynowy doustnie i we wlewie co drugi dzień, przynajmniej przez pierwsze dwa tygodnie, mniej więcej.

Po tych dwóch tygodniach nie poznalibyście Państwo tych pacjentów! Przybywali na noszach, a obecnie chodzili. Mieli apetyt. Przybierali na wadze, a guzy zmniejszały się.

Spytacie Państwo "Jak może ustępować taki guz nowotworowy?". Był to dla mnie trudny problem do zrozumienia. Nauczyłem się w moim leczeniu gruźlicy, że muszę dawać potas, jod i wątrobę w injekcjach, by pomóc wątrobie i całemu organizmowi w odtwarzaniu potasu. Obecnie, na ile rozumiem, sytuacja jest identyczna. Najpierw dawaliśmy pacjentowi dietę maksymalnie bezsolną [12]. W ten sposób z organizmu usuwane jest możliwie najwięcej soli (sodu). Podczas pierwszych dni usuwane są 3 gramy, 5 gramów, do 8 gramów sodu dziennie, gdy pacjent otrzymuje tylko około pół grama sodu zawartego w diecie, a w postaci soli nie dodaje się sodu w ogóle.

Pacjenci otrzymują suszoną tarczycę (thyroid) i płyn Lugola (Płyn Lugola jest to jod plus jodek potasu). Dowiedziałem się po raz pierwszy z tak zwanego doświadczenia na kijance Gudenath, że jod jest konieczny do zwiększenia i podtrzymania zdolności oksydacyjnej. Dalej podajemy pacjentom duże ilości potasu [12]. Potrzeba było 300 doświadczeń, aby znaleźć właściwą kombinację związków potasu. Jest to 10 % roztwór glukonianu potasu, fosforanu potasu (jednozasadowego) i octanu potasu. Roztwór ten podawany jest pacjentom w sokach w ilości 10 razy dziennie po cztery łyżeczki do herbaty. Tak duża ilość potasu jest wprowadzana do organizmu. Jednocześnie 5 razy dziennie po 65 mg suszonej tarczycy i 6 razy po trzy krople płynu Lugola w rozcieńczeniu 50 %. Te 18 kropli płynu Lugola to jest duża dawka. Nie stwierdzono, by u kogokolwiek doszło do kołatania serca z tego powodu,  nawet jeśli niektórzy pacjenci mówili mi, że poprzednio nie mogli przyjmować preparatów tarczycy, gdyż dochodziło u nich do kołatania serca. I znikały wszystkie alergie! Niektórzy pacjenci twierdzili, że poprzednio nie mogli wypić nawet jednej łyżeczki soku cytrynowego czy pomarańczowego - byli uczuleni. Ale gdy zostali dobrze odtruci i mieli dużo potasu, nie byli już uczuleni. Alergie i inne nadwrażliwości zostały zlikwidowane.

...jod jest konieczny do zwiększenia i podtrzymania zdolności oksydacyjnej.

Po wprowadzeniu do organizmu, tarczyca suszona i płyn Lugola dostają się natychmiast do masy nowotworowej. Te dojrzałe [? raczej: niedojrzałe] komórki wychwytują je szybko, lecz bardziej i z wielką łapczywością wchłaniają wodę - jak tylko potrafią - prawdopodobnie razem z niewielką ilością sodu. Ale sodu pozostało niewiele. Więc wówczas komórki te wychwytują potas i enzymy oksydacyjne i giną same przez się. Musicie Państwo sobie uświadomić, że komórki rakowe egzystują zasadniczo na procesach fermentacyjnych, podczas gdy potas i enzymy oksydacyjne wprowadzają procesy utleniania. A to jest właśnie sytuacja, w której możemy niszczyć komórki nowotworowe, gdyż odbieramy im warunki niezbędne do życia.

Lecz teraz mamy do czynienia z masą martwych komórek w organiźmie, w krwiobiegu - i gdziekolwiek by nie były, muszą zostać usunięte. A to nie jest takie łatwe! Komórki dojrzałe [? raczej: morfologicznie niedojrzałe, chodzi o komórki nowotworowe] bardzo odbiegają od normy. Dużo łatwiej je zniszczyć niż inne, niedojrzałe komórki, nie tak dobrze rozwinięte [chodzi o komórki nienowotworowe, pod względem dojrzałości powinny raczej być określone przeciwnie.] A inne komórki rakowe znajdują się w naczyniach limfatycznych.

Naczynia te są zablokowane z obu stron przez komórki nowotworowe. Krew ani chłonka nie może się do nich dostać. Komórki rakowe znajdują się w węzłach chłonnych. Są tam ukryte, chronione przed normalnym krążeniem. Nie jest więc łatwo do nich dotrzeć. Najpierw jest tylko duża masa zabitych komórek nowotworowych. Ale ta martwa masa musi zostać zresorbowana, gdzie by się nie znajdowała - czy w macicy, czy w nerce, czy w płucu, czy w mózgu - musi to zostać wchłonięte. Ta resorpcja jest możliwa tylko drogą krwiobiegu. Nazywam to "trawieniem pozajelitowym". Trawienie jelitowe zachodzi w przewodzie pokarmowym. Trawienie pozajelitowe ma miejsce poza przewodem pokarmowym, przez krwiobieg. Staje się więc ważne, by prowadzić ciągłe odtruwanie, dniem i nocą, aby maksymalnie podwyższyć trawienie jelitowe, nawet do poziomu "nadczynności". Jak można to zrobić?

Trawienie pozajelitowe ma miejsce poza przewodem pokarmowym, przez krwiobieg. Staje się więc ważne, by prowadzić ciągłe odtruwanie, dniem i nocą, aby maksymalnie podwyższyć trawienie jelitowe, nawet do poziomu "nadczynności".

Nasza gleba musi być normalna, nie należy używać nawozów sztucznych, trucizn, oprysków które wchodzą do gleby i zatruwają ją. Cokolwiek wyrasta na zatrutej glebie, ma w sobie także truciznę. A to jest naszym pożywieniem, naszymi owocami i jarzynami. Jestem przekonany, że gleba jest naszym metabolizmem zewnętrznym. Naprawdę nie jest ona tak daleko oddalona od naszych organizmów. Zależymy od niej. Lecz nasze współczesne pożywienie, "normalne" pożywienie, które ludzie jedzą, jest butelkowane, zatrute, puszkowane, sztucznie barwione, sproszkowane, mrożone, zanurzane w kwasach, opryskiwane - wcale już nie "normalne". Nie mamy już żywego, normalnego pożywienia, nasze pokarmy i napoje są masą martwego, zatrutego materiału, a nie można wyleczyć ciężko chorego człowieka, wprowadzając do jego organizmu trucizny. Nie możemy odtruć naszych organizmów, gdy wprowadzamy trucizny poprzez nasze pożywienie, co jest jedną z przyczyn tak wielkiego wzrostu zachorowań na raka. Miło jest zaoszczędzić czas na gotowaniu, lecz konsekwencje są straszne. Trzydzieści lub pięćdziesiąt lat temu rak był chorobą wieku starczego. Zachorowywali tylko starsi ludzie, których wątroba nie pracowała już dobrze - była zużyta. Dostawali oni raka, gdy mieli 60 do 70 lat, a rak był rzadką chorobą. Wszyscy o tym wiedzą. A teraz co czwarty, a nawet coraz bardziej co trzeci umiera na raka. Obecnie w drugim pokoleniu jest nawet gorzej. Biedne dzieci coraz częściej zachorowują na białaczkę. Nie ma kraju, gdzie białaczki występują tak często, jak w USA, w żadnym kraju na świecie. To jest nasza wina. Lody są robione z cukru inwertowanego. Coca-Cola zawiera kwas fosforowy. Czy to dziwne, że dzieci zapadają na choroby zwyrodnieniowe?

Stwierdziłem, że aby doprowadzić funkcję trawienia pozajelitowego do maksymalnie wysokiego poziomu, konieczne jest zacząć od gleby. Nasza gleba musi być normalna, nie należy używać nawozów sztucznych, trucizn, oprysków które wchodzą do gleby i zatruwają ją. Cokolwiek wyrasta na zatrutej glebie, ma w sobie także truciznę. A to jest naszym pożywieniem, naszymi owocami i jarzynami. Jestem przekonany, że gleba jest naszym metabolizmem zewnętrznym. Naprawdę nie jest ona tak daleko oddalona od naszych organizmów. Zależymy od niej. Lecz nasze współczesne pożywienie, "normalne" pożywienie, które ludzie jedzą, jest butelkowane, zatrute, puszkowane, sztucznie barwione, sproszkowane, mrożone, zanurzane w kwasach, opryskiwane - wcale już nie "normalne". Nie mamy już żywego, normalnego pożywienia, nasze pokarmy i napoje są masą martwego, zatrutego materiału, a nie można wyleczyć ciężko chorego człowieka, wprowadzając do jego organizmu trucizny. Nie możemy odtruć naszych organizmów, gdy wprowadzamy trucizny poprzez nasze pożywienie, co jest jedną z przyczyn tak wielkiego wzrostu zachorowań na raka. Miło jest zaoszczędzić czas na gotowaniu, lecz konsekwencje są straszne. Trzydzieści lub pięćdziesiąt lat temu rak był chorobą wieku starczego. Zachorowywali tylko starsi ludzie, których wątroba nie pracowała już dobrze - była zużyta. Dostawali oni raka, gdy mieli 60 do 70 lat, a rak był rzadką chorobą. Wszyscy o tym wiedzą. A teraz co czwarty, a nawet coraz bardziej co trzeci umiera na raka. Obecnie w drugim pokoleniu jest nawet gorzej. Biedne dzieci coraz częściej zachorowują na białaczkę. Nie ma kraju, gdzie białaczki występują tak często, jak w USA, w żadnym kraju na świecie. To jest nasza wina. Lody są robione z cukru inwertowanego. Coca-Cola zawiera kwas fosforowy. Czy to dziwne, że dzieci zapadają na choroby zwyrodnieniowe?

Te rzeczy stanowią nasz metabolizm zewnętrzny.

Teraz rozważmy nasz przewód pokarmowy. Jako część przewodu pokarmowego, najważniejszą sprawą jest, iż przywracamy czynność wątroby - tkankę i czynność wątroby. Jest to bardzo trudne zadanie. Podajemy pacjentom (włączając również chorych na gruźlicę) wątrobę w iniekcjach, a ponieważ większość z tych pacjentów wymaga wzrostu czerwonych ciałek krwi, dodajemy trochę witaminy B12. Otrzymują oni 3 cm³ surowego wyciągu z wątroby razem ze 100 mikrogramów witaminy B12. Ponadto gdy stwierdziłem, iż nasze owoce i warzywa nie mają już normalnej zawartości potasu i niewystarczająco enzymów utleniających, poszukiwałem najlepszego źródła potasu i najlepszego dostawcy enzymów utleniających. Stwierdziłem, że jest to wątroba cielęca. Ale nie możemy dawać pacjentowi wątroby cielęcej, gdyż zawiera zbyt dużo tłuszczu i cholesterolu. Jak Państwo wiedzą, tłuszczu i olejów nie można podawać.

Przepis na sok z wątroby  cielęcej

Dlatego podajemy tym pacjentom świeżo wyciskany sok z wątroby cielęcej, przygotowywany w specjalny sposób z równą częścią marchwi. Samej wątroby nie można wyciskać. Aby otrzymać jedną szklankę 200 cm3 świeżego soku, bierzemy 1/2 funta (ok. 0,23 kg) świeżej wątroby cielęcej (nie mrożonej) i 1/2 funta marchwi. Pacjenci, dalece zaawansowane przypadki, otrzymują dwie szklanki dziennie, nawet trzy szklanki, i im to smakuje!

Wszystko to czynimy, usiłując przywrócić trawienie jelitowe. Gdy ono działa, wówczas dodajemy sok żołądkowy (Acidol Pepsin [tabletki rozpuszczalne w wodzie]) i dodajemy pankreatynę niepowlekaną. Pacjent chory na raka nie jest w stanie strawić pankreatyny powlekanej. Pankreatyna jest podawana pięć razy dziennie po trzy tabletki. Tak więc pacjenci mają w swoich organizmach mnóstwo trypsyny, pepsyny, lipazy i diastazy. Krew może to unosić i trawić masy guza, gdzie by się nie znajdowały.

EFEKTY

Teraz, ponieważ mój czas się kończy, powinienem powiedzieć Państwu co robimy, by udowodnić, iż nasza terapia naprawdę jest skuteczna w przypadku raka [13, 14]. Punkt pierwszy, wyniki. Myślę, że mogę twierdzić, że mam, nawet w tych dalece zaawansowanych przypadkach, 50 % wyników. Prawdziwy problem powstaje, gdy nie możemy odtworzyć wątroby. Wtedy nie ma nadziei. Wątroba - odtworzenie wątroby i jej czynności - są tak ważne, że niektórzy z pacjentów, których wątroby nie mogą być odtworzone, umierają w sześć miesięcy do 2 1/2 roku później z powodu marskości wątroby. Sekcje zwłok nie wykazują komórek rakowych w organizmie. Chorzy nie umierają na raka. Umierają na marskość wątroby. Odkąd podaję więcej soku z wątroby oraz podaję więcej na pobudzenie trawienia pozajelitowego, takie przypadki marskości wątroby są rzadkie.

Myślę, że mógłbym jeszcze bardzo dużo zrobić dla polepszenia wyników. Nie chcę wchodzić w problemy, z którymi pacjenci mają do czynienia po powrocie do domu, gdy lekarz rodzinny mówi im, że nie muszą "jeść tej paszy dla krów". Albo gdy rodzina sądzi, że nie jest w stanie przeprowadzić tego leczenia, gdyż wymaga to zbyt wiele pracy, ponieważ na odtworzenie wątroby potrzeba roku do półtora. Komórki wątrobowe odnawiają się w cztery do pięciu tygodni, pięć do sześciu tygodni u starszych pacjentów. By odtworzyć taką wątrobę, potrzebujemy 12 do 15 nowych pokoleń komórek wątrobowych. Daje to 1,5 roku. Ale nauczyłem się, że najważniejszą częścią tej terapii jest danie pacjentowi nowej, funkcjonującej wątroby.

Komórki wątrobowe odnawiają się w cztery do pięciu tygodni, pięć do sześciu tygodni u starszych pacjentów. By odtworzyć taką wątrobę, potrzebujemy 12 do 15 nowych pokoleń komórek wątrobowych. Daje to 1,5 roku.

Teraz, co do dowodu tej teorii, miałem pomysł wykonania doświadczenia na zwierzętach, w którym zostałyby połączone ze sobą dwa szczury - jeden chory na raka, drugi zdrowy. Przecięliśmy je wzdłuż boków i połączyli naczynia krwionośne, potem zeszyli razem. Krew zdrowego szczura krążyła w chorym dniem i nocą i oczyściła chory organizm. W ten sposób wykazaliśmy, że przy normalnym zdrowym metabolizmie rak może zostać wyleczony. Ale jesteśmy na wczesnych stadiach tego typu eksperymentu. Była pacjentka, której mąż chciał zostać podłączony do swojej żony z powodu jej bardzo złego stanu. Lecz ona powiedziała nie, nie chciała unieruchamiać go na tak długo koło siebie, z intensywną opieką pielęgniarską w dzień i w nocy. Gdy pierwszy raz przyprowadzono ją do mnie, miała bardzo złą wątrobę, z prawdopodobnie setkami przerzutów w pozostałych częściach ciała. Powiedziałem jej, że nie sądzę, bym mógł cokolwiek dla niej zrobić, więc jej mąż zaoferował swoje zdrowe ciało. Lecz bez względu na wszystko pacjentka wciąż żyje, a jej stan się poprawia. W każdym razie z eksperymentami tego rodzaju nie mamy doświadczenia na istotach ludzkich, a tylko na szczurach.

Następnym krokiem w celu udowodnienia teorii było pobieranie małych próbek tkanki wątrobowej drogą biopsji wątroby. Gdy czas mija, a pacjent zdrowieje, wątroba wykazuje mikroskopowo i chemicznie, że wyzdrowienie miało miejsce. Dokonuje się tego techniką mikrochemii. Ma miejsce wzrost zawartości potasu i żelaza, a obecnie jesteśmy nawet w stanie badać zawartość kobaltu.

Przez dziesięć lat badałem zawartość potasu w surowicy u ludzi i wykonałem około 200 wykresów. Ale nie są one charakterystyczne. Z drugiej strony, jeśli pobierzemy nieco tkanki - trochę błony śluzowej lub tkanki mięśniowej w miarę poprawy stanu pacjenta, to tkanka ta również wykazuje przywrócenie normalnej zawartości potasu [12]. Jest to fakt ogromnej ważności.

Dwa miesiące temu, gdy planowałem przyjechać tu na wakacje, rodzice tego chłopczyka napisali do mnie, prosząc o leczenie z powodu białaczki. Oto ten chłopczyk. Był on leczony transfuzjami krwi, miał ilość białych ciałek 50 i 60.000, a ilość czerwonych ciałek spadła do 1.400.000. Stracił na wadze osiem funtów [ok. 3,6 kg] w ciągu tygodnia, nie mógł jeść ani pić.Zacząłem go leczyć około 6 tygodni temu. Od tego czasu chłopiec jest na nogach, może jeździć na rowerze, jest aktywny i przybrał na wadze okółem pięć funtów [ok. 2,3 kg]. Ilość krwinek jest w normie. Limfocytów jest 6.500; hemoglobina jest 73; 4.500.000 krwinek czerwonych - z 1.400.000! A oto ten chłopczyk. (Matka dodaje: Chcę powiedzieć panu doktorowi, on naprawdę lubi sok z wątroby, nie chce jeść czekolady.) Widzicie Państwo, sok z wątroby, dzieci naprawdę go lubią i proszą o więcej. W klinice, dokąd rodzice zabrali dziecko, powiedziano im, że nic się nie da zrobić, ale czuję, że obecnie możemy uratować to dziecko.

Mam tu innego pacjenta: Pana Eyerly. Mógłby Pan tutaj podejść? Pan Eyerly przyjechał tu zobaczyć się ze mną. Mieszka w Salem w stanie Oregon. Ma raka prostaty wrastającego w pęcherz moczowy. Trafił do kliniki uniwersyteckiej w Portland, stan Oregon, do sławnego urologa. Ten rozpoznał przerzut do pęcherza moczowego i powiedział, że nic nie mogą zrobić. Oprócz tego rak rozrósł się aż do kości miednicy. Było to dwa lata temu. Lekarze, w tym lekarz rodzinny, wszyscy mu mówili, że może żyć tylko 4 do 6 tygodni, zwłaszcza że wszystkie kości miednicy były objęte przez raka. Gdy przyszedł do mnie, wyglądał strasznie chory. Żona przyprowadziła go z pielęgniarką. Sporządził swoją ostatnią wolę i nie spodziewał się żyć. Teraz go wyleczyliśmy. Było to szczególnie trudne. Powinienem podziękować jego żonie. Przygotowywała ona środki lecznicze z największym poświęceniem. Była cudowna i mogliśmy polegać na niej. W rodzinie, gdzie jest prawdziwe poświęcenie w stosowaniu tego leczenia, możemy uratować nawet te daleko posunięte przypadki. Oczywiście, nie możemy uratować ich wszystkich, ale możemy

uratować więcej, niż czasem nawet uważamy za możliwe. (Pytanie z sali: Ile czasu to zabrało?) W pęcherzu moczowym zabrało to tylko parę tygodni i nie było już więcej krwi i ropy, również w stolcach. Ale w miednicy były setki miejsc objętych przez raka, i to trwa długo, ponieważ organizm przekształca raka najpierw w tak zwane obszary osteoplastyczne [kościotwórcze], nie w proces osteolityczny, który redukuje kość. Przy mojej terapii tworzone jest więcej kości. Organizm tworzy więcej kości, a następnie ta przerośnięta kość zostaje przekształcona w normalną tkankę kostną. Następnie nie ma już bólów. Pacjent może się poruszać i jest nawet szefem firmy.

Przez przypadek miałem tutaj tych dwóch pacjentów i mogłem ich Państwu pokazać.

Pytania i odpowiedzi po wykładzie

UWAGI I PIŚMIENNICTWO

1. F. Sauerbruch, A. Herrmannsdorfer i M. Gerson, "Über Versuche, schwere Formen der Tuberkulose durch dietetische Behandlungen zu beeinflussen",
   Münch. Med. Wochenschr., 2, 1 (1926).

2. M. Gerson, ibid., 77, 967 (1930).

3. _________, "Phosphorlebertran und die Gerson-Herrmannsdorfersche Diät zur Heilung der Tuberkulose", Dtsch. Med. Wochenschr., 12, 1 (1930).

4. F. Sauerbruch, A. Herrmannsdorfer i M. Gerson, Münch. Med. Wochenschr., 23 (1930).

5. M. Gerson, "Wiederherstellung der verschiedenen Gefühlsqualitäten bei der Lupusheilung", Verh. Dtsch. Ges. Inn. Med., 43, 77 (1931).

6. __________, "Einiges über die kochsalzarme Diät", Hippokrates Z. Einheitsbestr. Gegenwartsmed., 12, 627 (1931).

7. F. Sauerbruch, Das war mein Leben, Kindler und Schiermeyer Verlag, Bad Wörischofen, 1951, str. 363-371.

Zawiera relację o tym, jak autor dowiedział się o pracach Gersona z przypadkowej rozmowy w pociągu z jednym z pacjentów Gersona, wyleczonym z gruźlicy, co doprowadziło do
udanej próby na szeroką skalę zastosowania terapii przeciwgruźliczej Gersona w klinice Sauerbrucha.

9. E. Urbach i E. B. Le Winn, Skin Diseases, Nutrition, and Metabolism, Grune and Stratton, New York, 1946, str. 4, 65-67, 530-537. Znźlicy skóry.

10. M. Gerson, "Dietary considerations in malignant neoplastic disease. A preliminary report", Rev. Gastroenerol., 12, 419 (1945).

11. M. Gerson, "Effects of a combined dietary regime on patients with malignant tumors", Exp. Med. Surg., 7, 299 (1949).

12. F. W. Cope, "A medical application of the Ling association-induction hypothesis: The high potassium, low sodium diet of the Gerson cancer therapy", Physiol. Chem. Phys., 10, 465 (1978).

13. M. Gerson, "Diättherapie bösartiger Erkrankungen (Krebs)", in Handbuch der Diätetik, Scala, Ed., Deuticke, Vienna, 1954, pp. 123-169.

14. M. Gerson, A Cancer Therapy: Results of Fifty Cases, Third Ed., Totality Books, Box 1035, Del Mar, California, 1977.

Jest to  szczegółowy opis metody Gersona w leczeniu raka, napisany zarówno dla lekarzy, jak i dla niemedyków.

Wykorzystane źródła:
1. Max Gerson, M.D. „A cancer therapy: results of fifty cases: a summary of 30 years of clinical experimentations”. Wyd. orygin. 1958 r.
2. Charlotte Gerson - prelekcje na wideokasetach. The Gerson Institute, 1992 r.
Należałoby jeszcze uwzględnić „Gerson Therapy Handbook”

OGÓLNY SKŁAD DIETY

Owoce
Soki owocowe, warzywne i z zielonych części roślin
Jarzyny, surówki
Specjalna zupa („zupa Hipokratesa”)
Ziemniaki
Płatki owsiane

Jest to podstawa leczenia w celu odtrucia organizmu. Surowce powinny pochodzić z upraw organicznych. Ilość spożywanych potraw i soków jest dowolna, możliwie największa. Niektórzy pacjenci mogą nawet żądać dodatkowych ilości w nocy.
Ilość kalorii na jednostkę objętości jest mniejsza, dlatego posiłki muszą być obfitsze i częstsze.
Potrawy maksymalnie urozmaicone pod względem smaku, koloru i konsystencji.
Efektywna jest nie sama dieta, a dieta łącznie z medykamentami.

ZABRONIONE POTRAWY I SUBSTANCJE

Wszystkie owoce jagodowe i ananasy; ich kwasy aromatyczne wywołują niekorzystne reakcje.
Awokado, orzechy - zbyt dużo kwasów tłuszczowych.
Ogórki - zbyt dużo sodu i źle łączą się z sokami (niestrawność)
Strączkowe - suche nasiona zawierają inhibitory enzymów, utrzymujące je „w stanie uśpienia”. Dlatego powodują gazy.
(Świeża fasolka szparagowa i groszek zielony są dopuszczalne. Wyjątkowo można wrzucić do zupy garść soczewicy dla zmiany smaku, generalnie unikać.)
Kiełki - zawierają niekompletne aminokwasy, wywołujące toczeń (rośliny tak bronią się przed zwierzętami).
Dopuszcza się jako przekąskę jedną kromkę dziennie chleba żytniego pełnoziarnistego na zakwasie - bezsolnego (pod warunkiem spożycia zaleconych potraw, nie zamiast, przy dobrym apetycie). Dlatego nie opłaca się wypiekać samemu.

Zabronione czasowo (zwłaszcza w pierwszych miesiącach):

- jaja, mięso, masło, ryba, mleko, ser

Zabronione są wszelkie tłuszcze zwierzęca: śmietana, masło, jogurt zawierający tłuszcz, jaja, ser z zawartością tłuszczu.
Po 6-10 tygodniach można włączyć trochę jogurtu beztłuszczowego bez dodatków oraz twarogu z mleka surowego (niehomogenizowanego) odtłuszczonego lub maślanki odtłuszczonej bez dodatku soli.

NACZYNIA

NIE UŻYWAĆ: szybkowarów, naczyń i sztućców aluminiowych, ani alufolii. Szczególnie soki i rozdrobnione jarzyny nie mogą się stykać z aluminium.
UŻYWAĆ: wyrobów ze stali nierdzewnej, szkła, emaliowanych, ceramicznych.
NIE UŻYWAĆ kuchni mikrofalowych.

ZALECANE OWOCE

Należy jeść surowe owoce w dużych ilościach (NIE Z PUSZEK ANI SŁOIKÓW)

Banany, Melony, Brzoskwinie, Morele, Czereśnie, wiśnie,    Papaja, Grejpfruty, Persimon, Gruszki, Pomarańcze, Jabłka,    Porzeczki,
Mango,    Śliwki, Mandarynki, Winogrona

Gruszki i śliwki uduszone są łatwiej strawne.
Można też jeść OWOCE DUSZONE we własnym soku.
Można jeść owoce suszone łagodnym ciepłem i bez siarczynowania, jak rodzynki, brzoskwinie, daktyle, figi, morele, śliwki lub owoce mieszane - opłukać, namoczyć i udusić.

SUROWY PRZECIER JABŁKOWY: robi się na części mielącej prasy Norwalk - jako deser, między posiłkami, wieczorem, na noc.

GOTOWANY PRZECIER JABŁKOWY: jabłka pokrajane i oczyszczone z gniazd nasiennych zalać do 3/4 wysokości wodą (nie przykrywać wodą). Doprowadzić pod przykryciem do wrzenia, zmniejszyć ogień i chwilę pogotować na małym ogniu. Przepuścić przez ręczny młynek do potraw („Forley food mill”) - skórki zostaną na nim. Może stać w nocy na stoliku przy łóżku pacjenta - dobry w biegunce, niestrawności. Gdy jabłka wczesne, kwaśne, można słodzić. Nie wolno gdy biegunka, także miodem ani słodzikami. W biegunce nie można surowych wczesnych kwaśnych jabłek - wtedy ubiegłoroczne. Ponadto jabłka surowe obrane ze skórki, pieczone, kompot jabłkowy z rodzynkami.
PRZECIER MARCHWIOWO-JABŁKOWY + troszkę soku pomarańczowego + troszkę rodzynek: jako II śniadanie dla dzieci - poprawia uwagę na lekcjach, stopnie, wzmacnia układ odpornościowy (mniej przeziębień)

SOKI

Łącznie 13 szklanek po 250 ml soków dziennie, co odpowiada ok. 7,5 kg surowca. Co godzinę 1 szklankę (od 8.00 do 20.00). Świeże (nie z puszek ani kartoników).Wypijać natychmiast po przygotowaniu. Enzymy oksydacyjne w ciągu pół godziny tracą do 60% aktywności pod wpływem tlenu z powietrza, światła i temperatury.

Sok pomarańczowy (jedna szklanka na śniadanie)
Sok jabłkowo-marchwiowy - cztery szklanki dziennie
Sok z zielonych części roślin - cztery szklanki dziennie
Sok winogronowy
Sok grejpfrutowy
Sok jabłkowy
Sok pomidorowy

NIE PIĆ WODY (aby zmieściły się soki i zupa)
Zacząć od mniejszych ilości, zwiększać stopniowo.

PRZYGOTOWANIE SOKÓW

SOKI CYTRUSOWE: na ręcznym lub elektrycznym wyciskaczu ze stożkiem. Niedopuszczalne wyciskanie całej połówki ze skórą (szkodliwe kwasy tłuszczowe i substancje aromatyczne na powierzchni).
POZOSTAŁE SOKI: surowiec utrzeć (zemleć na miazgę), masę włożyć na kawałek płótna (na środek), złożyć je na trzy wszerz i wzdłuż i wycisnąć przez prasę. (Są elektryczne, najlepsze prod. Norwalk, na stronie internetowej www.gerson.org podano źródła, również używanych. Są też prasy ręczne prod. K & K.  Można sokowirówką Champion, ale prasa lepsza.

Sposób „zza Buga”: przecier zawinięty w płótno umieścić w garnku, przyłożyć krążkiem z bardzo grubej sklejki który posłuży jako „tłok” prasy, garnek oprzeć dnem o wewnętrzną framugę drzwi, krążek ze sklejki dociskać podnośnikiem samochodowym którego „stopa” będzie się opierała o przeciwległą framugę.) W sokowirówkach nie przechodzi do soku większość minerałów oraz niekorzystnie zmienia się ładunek elektryczny. Sok z sokowirówki szybko się rozwarstwia, z prasy pozostaje homogenny nawet po 2 godzinach. [Możliwe uzasadnienie: sokowirówka wyciąga sok z wodniczki zajmującej gros komórki roślinnej, cytoplazma o bardziej żelowatej konsystencji (zawierająca większość minerałów), która znajduje się na obwodzie komórki, pozostaje w odpadach] Przygotowując soki zostawić trochę miejsca na roztwór potasu.
Przy początkowej nadwrażliwości mieszać soki z rzadkim przecedzonym kleikiem owsianym w stosunku 1:1, potem wystarczą dwie łyżki kleiku aż do zaadaptowania się.

SOK MARCHWIOWO-JABŁKOWY - w równych częściach.
Nie obierać jabłek. Pokrajać i usunąć gniazda nasienne. Nie skrobać marchwi, tylko umyć.
Tylko sok marchwiowo-jabłkowy można w razie konieczności przechowywać przez 2-3 godziny w termosie (nie w lodówce). Najlepsze jabłka na sok - Mc Intosh. Mogą być Greenings, Jonathan, Boskop, Granny Smith. Natomiast Golden Delicious czy Rea są za słodkie na sok, mogą być na surowo i do potraw. Bywają odmiany niezbyt soczyste (mączyste), wtedy nie na soki,

SOK Z ZIELONYCH CZĘŚCI ROŚLIN: Postarać się o jak najwięcej rodzajów liści z poniższej listy:
Liście z czerwonej kapusty (2-3 liście)
Młode liście buraczane (ze środka., zewnętrzne mają za dużo kwasu szczawiowego)
Boćwina (szerokoogonkowa?)
Endywia
Sałata kompasowa (skarola)
Sałata rzymska
Nasturcja (rukiew wodna) (1/4 pęczka)
Sałata siewna (różne odmiany, w tym głowiasta)
Sałata głowiasta czerwona [?] (redhead lettuce, red lettuce)
Bib [?] lettuce [??]
Kawałek zielonej papryki (1/4 mniejszego strąka)
Na każdą szklankę soku dodać jedno średnie jabłko.
Do tego soku nie wolno dodawać płynu Lugola.

PRZYGOTOWANIE JARZYN

JARZYNY (świeżo przygotowane i bez dodatku soli). Wszystkie z wyjątkiem grzybów, liści marchwi,  liści rzodkwi i gorczycy.
Garnek o grubym dnie. Gdyby był z cienkim dnem, podłożyć wkładkę azbestową. Pokrywka z szerokim wywinięciem, szczelna, lub uszczelnić papierem woskowanym. Na dno garnka dać pół rozdrobnionej cebuli  i 2-3 łyżki wywaru z jarzyn (z zupy). Jak tylko się zagotuje - dusić powoli na minimalnym ogniu (inaczej się przypali) bez wody. Szybkie gotowanie na dużym ogniu powoduje pękanie komórek, minerały uwalniają się z połączeń koloidalnych i trudniej się wchłaniają. Godne polecenia są hermetyczne garnki kamionkowe do zakiszania z wkładką na jarzyny lub przygotowywanie w chińskim rondlu "wok" z okrągłym dnem.
Jarzyny gotować do całkowitej (nie częściowej!) miękkości.
Fasolkę szparagową - 45-55 min.
Szpinak - bez wody, woda szpinakowa jest zbyt gorzka, zawiera kwas szczawiowy, drażniący jelita i wywołujący wzdęcia i należy ją potem odlać.
Marchew duszona lub lekko pieczona, spryskana miodem albo posypana okruchami chleba (żytniego razowego)
Cebula + marchew
Cebula + dyniowate (b. dużo soku, można prawie nie dodawać wywaru jeśli zacznie się ogrzewać na małym ogniu)
Kukurydzę - gotować na wodzie
Buraki - na wodzie, ze skórką
Ziemniaki - w wodzie w mundurkach, nie obierać (ucieka potas. Potas wypłukany tzn. z kartoflanki użytej np. do zupy wchłania się gorzej jak niewypłukany.)
Kapusta czerwona - dodać 2-3 łyżki octu (lepszy kolor i smak). Biała podobnie.
Kapustne można przyrządzać na różne sposoby: jako jarzynkę, jako surówkę.
Zamiast cebuli na dno można dać pomidorów (ewentualnie z dodatkiem cebuli) plus troszkę wody albo wywaru z zupy - to pasuje np. do kalafiorów.
Inna możliwość na dno - jabłka w plastrach.
Cebula, pory i pomidory zawierają wystarczającą ilość wody. Warzywa dokładnie umyć i wyszorować, ale NIE skrobać ani nie obierać ze skórki, bo ważne sole mineralne i witaminy znajdują się bezpośrednio pod skórką. Zjadać tylko warzywa świeżo przygotowane, wyjątkowo na jedną noc trzymane w lodówce. Dla podgrzania dodać nieco zupy lub świeżego soku pomidorowego.
Starać się o jarzyny z upraw naturalnych, nie pryskane.

DOZWOLONE PRZYPRAWY

Można doprawiać do smaku bardzo małymi ilościami WYŁĄCZNIE następujących przypraw:
Ziele angielskie, anyż, cząber, estragon, kolendra, koper ogrodowy, koper włoski, liście laurowe, majeranek, kwiat muszkatu, rozmaryn, szafran, szałwia, szczaw, tymianek.
Szczypiorek, cebulę, czosnek i pietruszkę można używać w większych ilościach i często poprawiają one smak.
Przypraw używać oszczędnie, gdyż mogą hamować proces leczenia.
Inne przyprawy mają za dużo kwasów aromatycznych.

CZYM SŁODZIĆ:

Dopuszczalny brązowy nieoczyszczony cukier (nie biały cukier z dodatkiem melasy!), melasa niesiarczynowana, syrop klonowy, cukier klonowy, cukier klonowy kandyzowany 100%, jasny miód.

TŁUSZCZE

Wyłącznie olej lniany tłoczony na zimno, 2 łyżki dziennie, po 4 tygodniach 1 łyżka dziennie. Zużyć w 3 tygodnie po otwarciu butelki. Przechowywać zamknięte w lodówce. Przed otwarciem wolno przechowywać w lodówce do 3 miesięcy, w zamrażarce do 6 miesięcy. Nie gotować, nie podgrzewać. Nie dodawać np. od razu do gorących dymiących ziemniaków w mundurkach.

BURAKI  JARZYNKA

Gotować ze skórką i 4 cm łodygi, w przeciwnym razie puszczą sok i straci się dużo minerałów. Pokrajać w plastry, mieszać z surowym przecierem jabłkowym, serwować podgrzane.

SAŁATKI Z JARZYN

Z pojedynczych gatunków jarzyn, np. buraków, bobu, kukurydzy (w tym zielonej), fasolki szparagowej, strąków fasoli Lima (półksiężycowatej), kalafiora, innych duszonych jarzyn. Nie mieszać różnych gatunków.
Saccotash - potrawa z zielonej kukurydzy i bobu
Można przyprawiać sosem sałatkowym (dresingiem). Latem pacjenci wolą chłodne z pieczonym ziemniakiem. Podobnie  przy braku apetytu.

ZIEMNIAKI

Można dawać na obiad i kolację. Jeśli dawać tylko pieczone, bez jogurtu znudzą się po 6-8 tyg. Można dodawać zupę, sos pomidorowy.
Aby uniknąć monotonii, podawać na różne sposoby.
- Pieczone (wstawione z łupiną do piekarnika, póki nie będą miękkie)
- Gotowane w mundurkach (najlepsze wczesne).
- Sałatka ziemniaczana: z ziemniaków gotowanych w mundurkach, zdjąć skórkę, pokrajać w plastry i póki gorące przyprawić dresingiem jak do surówek.
- Purée (z niewielką ilością zupy).
- Krakersy ziemniaczane. Najlepsze - z odmiany żółtej. Pokrajać w plasterki 5-6 mm,  rozłożyć na rusztach tostera lub w piekarniku. Muszą leżeć płasko. Piec w temperaturze ok. 177 °C. Pęcznieją, pękają, brązowieją. Chrupkie jak frytki. Ulubione przez dzieci. Na rodzinę - 6 ziemniaków. Podawać z jogurtem lub przecierem jabłkowym albo jednym i drugim.

RYŻ BRĄZOWY ALBO MIESZANY BIAŁY Z BRĄZOWYM
Dopuszczalny raz na tydzień.

BATATY
Dopuszczalne raz na tydzień (bez środków barwiących).

ZAPIEKANKI Z JARZYN.
Z ziemniaków. Do naczynia ze szkła żaroodpornego kłaść po kolei warstwami pokrajane w plasterki: cebulę (na dno), ziemniaki, pomidory, cebulę, ziemniaki, pomidory i na samej górze cebulę. Powoli zapiekać do zbrązowienia cebuli.
Z dyniowatych. Można robić zapiekanki z różnych jarzyn. Bardzo dobrze się zapiekają dyniowate, np. dynia olbrzymia (podłużna, z żółtopomarańczowym miąższem) - przeciąć na połowy, wyjąć pestki, zapiekać w piekarniku 1 godzinę, albo dynia spaghetti (odmiana dyni zwyczajnej) - w pieczeniu się rozpada i jest podobna do spaghetti. Do tego sos pomidorowy.
Z bakłażanów: zdjąć skórkę, pokrajać na plastry 10 - 13 mm, układać warstwami: cebula, bakłażany, pomidory, cebula, bakłażany, pomidory, cebula, zapiekać.
Z marchwi i gruszek

SAŁATKA ZIEMNIACZANA
Najlepiej smakuje ze świeżo ugotowanych gorących ziemniaków. Obrać ze skórki, pokroić, dodać pokrojoną cebulę, zieloną paprykę, seler naciowy, troszkę zielonej pietruszki, dresing.

POMIDORY Z GRILLA
Przeciąć w poprzek na pół, zasypać posiekaną w kosteczkę cebulą, włożyć do grilla.

POMIDORY NADZIEWANE
Można nadziewać ryżem. Podawać z sosem pomidorowym.

GOŁĄBKI
Nadzienie - ryż, ryż z kukurydzą.

SOS SAŁATKOWY (DRESING)
Zmieszać 2 łyżki stołowe soku z cytryny (lub octu winnego z czerwonych winogron lub jabłkowego), 2 łyżki stołowe wody, 1 łyżkę stołową brązowego cukru, małą cebulę pokrajaną w plasterki, pokrajaną zieloną paprykę, 1-2 łyżeczki sproszkowanego czosnku lub surowy czosnek wyciśnięty przez praskę, tarty chrzan (nie kupowany), dozwolone przyprawy ziołowe w niewielkiej ilości np. tymianek, majeranek.

SOS POMIDOROWY SUROWY
Z odmiany „rzymskiej” (podłużne, różowe). 50 ml oleju lnianego tłoczonego na zimno wlać do blendera. Wrzucać stopniowo (nie na raz, bo spali się silnik) pokrajane na ćwiartki pomidory oraz czosnek. Sos ma odcień pomarańczowy. Do kalafiorów, innych jarzyn, ryżu białego, brązowego, mieszanego.

SOS POMIDOROWY GOTOWANY
Pokrajać 4  pomidory, 1 dużą cebulę lub 2-3 mniejsze, kilka ziemniaków, udusić, zemleć w młynku do potraw, dodać czosnku i troszkę przypraw ziołowych. Gęstość zależy od ilości ziemniaków.

SURÓWKI
Bardzo ważne są następujące surowe jarzyny (drobno utarte jeśli potrzeba lub posiekane, mieszane lub pojedynczo):
Jabłka i marchew, Seler korzeniowy, Sałata (niedużo!) , Pomidory, Cykoria, Skarola (odmiana endywii), Nasturcja (rukiew wodna), Kalafior, Rzodkiew, Sałata rzymska,
Szalotka, Szczypiorek, Endywia, Papryka zielona

Surówek, podobnie jak soków, po przygotowaniu nie wolno przechowywać.
Można przyprawiać dresingiem jak wyżej.

POWTARZAMY - BEZ OLEJU (dopuszczalny tylko lniany tłoczony na zimno), BEZ TŁUSZCZU

„ZUPA HIPOKRATESA”

Składniki:
1 średni seler korzeniowy (lepszy jest seler pastewny), jeśli jeszcze nie sezon, zastąpić 3-4 zewnętrznymi pędami selera naciowego (wewnętrzne pędy zużyć do surówek, sałatki ziemniaczanej)
1 średni korzeń pietruszki (o płaskich listkach, nie „kędzierzawych”) lub pasternaku
2 małe pory (lub zamiast nich - 2 małe cebule)
kilka ząbków czosnku
trochę zielonej pietruszki (nie za dużo, 1/2 małego pęczka  - kwasy aromatyczne i sód)
70 dag lub więcej pomidorów (zimą można bez pomidorów)
50 dag ziemniaków

PŁATKI OWSIANE:

Rano na śniadanie. nieco ponad 4 uncje (113 cm3) płatków na 12 uncji (340 ml) zimnej wody (lub gęstsze - 1/2 szklanki płatków na szklankę wody). Doprowadzić do wrzenia, wymieszać, zmniejszyć ogień, przykryć (niecałkowicie) i powoli gotować 8-10 min. Płatki przed gotowaniem zaleca się namoczyć przez noc lub przez ok. 8 godz. Namoczenie uaktywnia enzym fitynazę, rozkładającą kwas fitynowy znajdujący się w ziarnie. Kwas fitynowy wiąże wapń, magnez, żelazo i cynk w przewodzie pokarmowym, uniemożliwiając ich wchłanianie.
Spożywać z (bez mleka):
Surowe tarte jabłka    Banany
Brązowy cukier lub miód    Mus jabłkowy
Melasa    Rodzynki
Duszone śliwki    Brzoskwinie
Morele    Surowe winogrona itd.
Owsianka z przecierem jabłkowym jest dobra w biegunce.

DESERY

Owoców nie zjadać zaraz po posiłku, ale między posiłkami, zwłaszcza wieczorem, w nocy. Mogą stać przy łóżku. Ilość nieograniczona.

SAŁATKA OWOCOWA
Pół jabłka, pół banana, wkroić pomarańczę, wrzucić parę winogron i in.
Inna: tarte jabłko zmieszane z rozgniecionym bananem.

JABŁKA PIECZONE
Wydrążyć gniazda nasienne wydrążarką lub wąskim ostrym nożem, nadziać rodzynkami, zapiekać w szklanym naczyniu w piekarniku z bardzo małą ilością wody. Można nadziewać innymi owocami suszonymi - morelami, śliwkami.

POSTĘPOWANIE W STANACH WYNISZCZENIA

Aby pacjent przybrał na wadze, należy mu podawać przed snem dodatkowy talerz owsianki z owocami - surowymi, gotowanymi, duszonymi - w zestawieniu innym niż na śniadanie. Ma ona działanie kojące dla przewodu pokarmowego i ułatwia sen.